tatoeages

Tatoeage  veel mensen vinden het lelijk
veel mensen vinden het onzin
maar het is wel voor de rest van je leven…

Toen me moeder nog leefde heb ik ooit wel is geroepen mama ik neem een tatoeage . waarna ik 9 van de 10 keer toch te horen kreeg. Dat doe je toch niet en dat durf jij niet.

Tot het moment dat ze was overleden en het eigenlijk nooit meer uit me hoofd is gegaan. Ik wist alleen de plek nog niet totdat ik op vakantie was en opeens de plek wist. Op de zei kant van me pols daar moest hij komen. En met de letters naar beneden. Ik ben toen gaan zoeken naar plaatjes en teksten tot ik uiteindelijk op het boekje van mama terug kwam en daar de tekst live your life tegen kwam. Het was mama’s lijfspreuk leef je leven. En zorg dat je hem blijft leven zoals jij denkt dat goed is.

Laat je niet beïnvloeden door de voor oordelen van andere. Maar ga je eigen gevoel achter na en als jij denkt dat dat op dat moment zo moet. Ook al ben je soms eenzaam en onzeker en heb je het gevoel dat heel de wereld uit je handen aan het glippen is. Dan is dat maar eventjes zo. dan kom je er achter dat je het eventjes anders moet doen maarja je hebt het geprobeerd en de volgende keer lukt het vast wel.

Dus ik had de eerste 2 stappen doorlopen de plek . de tekst en dan wanneer. Gelukkig als Roub iets in de hoofd heeft moet het meteen gebeuren en ben ik maar meteen naar de tatoeage shop gereden om een afspraak te maken. Zonder dat ook maar iemand daar iets van af wist.  En toen mocht ik de vader gaan bellen met de mededeling dat het een week later al zo ver was. Blij was hij er in eerste instantie niet mee maar hij zij wel meteen het is jou lichaam en ik betaal er helemaal niets aan. Al is hij nog zo mooi. Zo dat was duidelijk. Maar toestemming had ik dus wel min of meer .

Een week later was het zo ver. Nadat me afspraak was afgezegd 1 keer kon ik gelukkig toch nog ergens tussendoor. Alleen konden me vriendinnen toen niet mee. Toch maar weer me vader gebeld of hij niet ergens stiekem zin had om met mee te gaan ? Na meteen een keiharde nee te krijgen had ik die hoop al snel opgegeven tot hij mij terug belde  dat hij toch wel mee zou gaan . En daar zaten we dan jut en jul te wachten. Ik weet nog steeds niet wie er nou zenuwachtiger was . papa of ik maar dat we het allebij waren was wel duidelijk.

Nadat de jongen 3 ontwerpen had gemaakt en ik me eerste voorkeur had uitgesproken was het zo ver en liet ik speciaal voor me moeder haar 50ste verjaardag de tatoeage zetten. Heel klein heel subtiel met haar eigen handschrift ( lang leven het boekje met de mooie woorden). En het was letterlijk binnen 2 minuten klaar en pijn deed het nauwelijks. Heb ik me daar nou al die tijd zo ontiegelijk druk om gemaakt haha.

Ik had me voorgenomen dat het echt bij 1 zou blijven maar zo als vele al hadden gezegd het is een verslaving en het blijft 9 van de 10 niet bij 1.

want waar ik stiekem na een tijdje al spijt van had is dat ik er geen klavertje 4 bij had gezet.  het klavertje 4  was bij ons in het gezin niet eens voor geluk maar meer voor de verbondenheid met ons gezin . Alles was altijd 4. En met z'n 4e waren we compleet.

Alleen ik wou geen kleurplaat worden en heb het heel lang maar uitgesteld .. tot een paar weken geleden en het nog steeds keer op keer door me hoofd spookte .. dat ik er heel heel stiekem toch nog wel 1tje bij wou . Aangezien mama dit jaar 5 jaar is overleden zag ik het ook meteen als een uitgelezen kans en een goede rede om er weer 1tje te laten zetten.

Of papa daar nou ook meteen heel blij mee was nee niet echt. Maar ik kreeg weer de mededeling jou lichaam jou keus en zeker niet mijn geld.

Maar ow god waar zou deze nou weer moeten komen .  En echt tot op het moment van de afspraak heb ik nog zo zitten twijfelen. Ik wist het echt niet , wat de tatoeëerder wel meteen zij was meisje zet hem op een plek dat je hem nog wel kunt zien want anders krijg je spijt. Hij staat dus nu Jaa hij staat er echt op me arm aan de binnenkant zodat ik ik hem nog wel altijd kan verbergen. maar ik hem zelf als ik wil nog vaak genoeg kan zien.

een klavertje 4 , met 4 hartjes met 1 in stipjes. toch verbonden maar niet meer in real bij ons. Een symbool wat voor mij voor altijd is. En wat iedereens mening er ook over is. Ik vind het mooi en ik draag deze 2 kleine mini dingetjes met trots.