Lieve papa en Jorn,

Ik heb dit geschreven zonder dat jullie er in eerste instantie van af weten.

Ik wil het als een soort eerbetoon aan mama houden.

Het is haar leven en wij hebben zo van haar mogen genieten.

Wij waren haar gezin en wij zijn nog steeds 1 team!!

Samen staan we sterk!

Een verhaal over gevoel.

 

Het woord gevoel zegt al dat dat best een gevoelig onderwerp zal zijn.

Er hoort alleen wel een verhaal bij wat dan wel zo duidelijk gevoel uit moet kunnen leggen.

Het zijn de kleine dingen die het doen. Is de titel van dit verhaal.
Waarom ik voor deze titel heb gekozen is omdat ik in een proces van 5 jaar en eigenlijk nu nog steeds continu in me hoofd deze zin heb. Als ik  door de stad loop, gezellig op een terrasje zit.

Maar meest belangrijk. De tijd dat me moeder ziek was. Samen genieten van de kleine dingen. Thee drinken. Gtst kijken of ga zo maar door. Geen grote feesten ( mag natuurlijk wel) maar juist die kleine dingen van samen boodschappen doen of langs opa en oma. Ik kreeg veel meer waardering voor het geen wat ik op dat moment had. En nu mis ik het geen wat ik nu niet meer heb. De kleine dingen..

Maar nog belangrijker  ik heb me vaak de vraag gesteld , wat kan ik doen , hoe moet ik dit doen, is dit normaal. En nog vele 100.000 duizenden vragen over hoezo waarom en wat. Op deze vragen heb ik het antwoord nooit ergens kunnen lezen, ik heb ze zelf moeten ervaren. Maar waarom eigenlijk ? ik kan toch niet een van de enigste zijn met dit gevoel. Er zijn toch nog wel meer mensen die dit verlies hebben gehad.

Hier probeer ik jou antwoord te geven op jou vragen, en ik hoop dat ik je een beeld kan geven over dat het leven niet altijd zo vanzelfsprekend is.

Want laten we eerlijk zijn , niet ieder meisje van 19 verliest haar moeder.

Daarom lees wanneer JIJ wilt. Druk het weg wanneer JIJ wilt.     Doe het op JOU manier .

 

Liefs Rouby

Verhalen

Veranderen

Ik heb me er nooit voor geschaamd dat ik bij een psycholoog loop. Waarom niet omdat het heel menselijk is en je het gewoon soms niet alleen kan en dat hoeft dus ook niet. 

Lees meer »

Accepteren

Het is weer eventjes geleden maar ik heb het afgelopen weken echt heel druk gehad.. Carnaval werk alles kwam een beetje tegelijk. Ik probeerde overal een positieve draai aan te geven maar ik merkte aan me zelf dat ik daardoor een soort van masker op aan het zetten was. Vooral over het feit dat het juist allemaal goed ging maar misschien dat diep van binnen niet helemaal het geval is. Ik heb een een spiegel voor me gehad en ben tot het besef gekomen dat ik het helaas niet alleen kan.

Lees meer »

Vriendschap

Ik heb het de afgelopen weken zo druk gehad dat ik soms heel veel dingen vergeet. waaronder contact met vrienden . Ik ben natuurlijk veel op het werk, Nou schieten sommige dingen  er dan wel is bij in en dat is dan snel een berichtje. reageren op whatsapp is nou ook niet met sterkste punt en vaak baal ik daar wel van vooral als ik dan na een week toch eventjes door me lijst ga van owja vergeten oeps...

Lees meer »

Kansen en keuzes

2018 zit er weer op en 2019 is ondertussen al weer een weekje oud.. Een nieuw jaar waarin iedereen zich zelf altijd maar de vraag stelt wat zijn jou goede voornemens... Ook ik heb daar soms nog wel een handje van maar het is dan niet een voornemen maar een belofte naar me zelf toe.... En de belangrijkste die ik heb is eigenlijk om meer te genieten. En soms ietsje meer stil te staan voor het het hier en nu.

Lees meer »

haar ding, mijn ding, ons ding

Soms heb je een passie die je samen deelt. Mama en ik hadden 1 ding wat we echt deelde en dat was carnaval. Mama is er met de spreekwoordelijke paplepel mee opgegroeid en jorn en ik ontkwamen er ook niet aan. We moest en zouden dat van haar over nemen. Voor mama was het echt haar alles.

Lees meer »

kletsen

Vaak zat krijg ik de vraag wat mis je nou het allermeeste aan je moeder. het eerste  wat ik dan altijd standaard zeg is even kletsen. Even praten over koetjes en kalfjes. Even zeuren over alles en iedereen en even huilen als ik er even geen zin meer in heb.

Lees meer »

tatoeages

Tatoeage  veel mensen vinden het lelijk veel mensen vinden het onzinmaar het is wel voor de rest van je leven…

Lees meer »

Terug.

Na meer dan 1.5 maand er uit te zijn geweest ben ik weer terug. Wat ik goed fout had gedaan aan het begin was er meteen heel veel verhalen op te zetten. daardoor was het lezen heel fijn voor jullie maar maakte ik het me zelf heel lastig. Want je wilt continu op het zelfde niveau blijven typen. Ook heb ik nog wel meer verhalen maar die zijn dan meer voor andere momenten in het jaar. En om die er dan nu al op te zetten is ook gek. En was dus me inspiratie ook eventjes weg.

Lees meer »

Het grote avontuur

Eindelijk eindelijk mocht ik 6 maanden Malta. Na een gezellige ik kom hopelijk wel terug borrel. Was het 17 juni eindelijk zover . Zon zee strand en een beetje stage lopen . Dat waren de dingen die ik ging doen en die ik nodig had. Ideale combinatie!

Lees meer »

besef

Bang en besef. Ik durfde niet naar huis. Thuis was het afgelopen tijd alleen maar mama mama mama. Dood of niet . Ze was er………. En nu nu zou ik thuis komen en zou ik een leeg bed zien. Een lege stoel.

Lees meer »

3 bijzondere weken

Je hebt weken of misschien wel maanden die je nooit maar dan ook nooit meer in je leven zal vergeten. weken die je heel intens beleefd, weken waar iedereen heel vaak naar vraagt. en weken die iedereen anders beleefd. conclusie, iedereen beleefd hem op z’n eigen manier

Lees meer »

Muziek

Muziek. Het klinkt zo simpel , maar het  kan zo een rode draad zijn in iemand zijn leven. De artiest kan bijna een hele jeugd bepalend zijn. je vind er hoop en troost in.

Lees meer »